Streszczenie wystąpienia:
Rak piersi jest najczęstszym złośliwym nowotworem u kobiet w Polsce. Jest również najczęstszą, po raku płuca, przyczyną zgonów z powodu nowotworów. Rokowanie u chorych na raka piersi jest zależne w głównej mierze od zaawansowania choroby w chwili jej rozpoznania (na które składają się: średnica guza piersi, stan regionalnych węzłów chłonnych i obecność przerzutów odległych), ale również od postaci morfologicznej i stopnia zróżnicowania nowotworu oraz jego molekularnego podtypu, który decyduje o możliwości wyboru leczenia, w szczególności tzw. leczenia spersonalizowanego.
Rak piesi nie jest chorobą jednorodną morfologicznie. Klasyfikacja WHO wyróżnia ponad 20 jego podtypów histologicznych, z których najczęstsze to rak przewodowy naciekający i rak zrazikowy; stanowią one, odpowiednio, 60-80% i 5-15% ogółu przypadków. Charakteryzują się one nieco odmiennym sposobem szerzenia się i lokalizacją przerzutów odległych, dlatego precyzyjna diagnostyka morfologiczna raka ułatwia klinicystom właściwe monitorowanie chorych.
Pod względem molekularnym wyróżnia się również szereg postaci raka piersi, z których cztery główne to raki luminalne A i B, raki z nadekspresją genu HER2 oraz tzw. raki potrójnie ujemne (bazalne). O zakwalifikowaniu do jednego z wymienionych podtypów raka decydują wyniki badań immunohistochemicznych na obecność receptorów steroidowych (ER i PR), białkowego produktu genu HER2 oraz antygenu proliferacyjnego Ki67.
Zarówno z diagnostycznego, jak i terapeutycznego punktu widzenia największym wyzwaniem są raki potrójnie ujemne (triple negative breast cancer -TNBC), które stanowią od 15-18% ogółu inwazyjnych raków piersi. Dotyczą one głównie chorych w młodszym wieku (poniżej 50 r. ż) i w zdecydowanej większości przypadków charakteryzują się wysokim stopniem złośliwości histologicznej (wg klasyfikacji Nottingham – stopień G3) i mutacją genów BRCA1/BRCA2. Cechują się również znamiennie gorszym rokowaniem od pozostałych raków piersi.
Najnowsze badania wykazały, że w grupie raków TNBC można wyróżnić co najmniej cztery podtypy molekularne, t. j. raki: a) z mutacją genów BRCA1/BRCA2 i zaburzeniami systemów naprawy uszkodzeń DNA, b) cechujące się wzrostem aktywności genów warunkujących odpowiedź immunologiczną, c) z ekspresją receptora dla androgenu oraz d) z aktywacją szlaku sygnałowego PI3K/AKT/mTOR. Właśnie w badaniach zaburzeń molekularnych prowadzących do rozwoju wymienionych podtypów raka piersi upatruje się szansy na wdrożenie skutecznych terapii spersonalizowanych i poprawę wyników leczenia w grupach chorych o niekorzystnym rokowaniu.
Osoby zainteresowane udziałem w spotkaniu prosimy o kontakt mailowy: marzena.dobek@pan.pl, celem uzyskania linku do spotkania.
Na spotkanie zapraszają: przewodnicząca Komisji – prof. dr hab. Beata Tobiasz-Adamczyk oraz sekretarz Komisji – prof. dr hab. med. Andrzej Surdacki.
