Nie żyje prof. Franciszek Kokot, doktor honoris causa UJ

Światową sławę przyniosły mu badania nad określeniem czynności układu wewnątrzwydzielniczego w ostrej i przewlekłej mocznicy, nadciśnieniu, kamicy nerkowej oraz u chorych po przeszczepie nerki. Rozgłos zdobyły także pionierskie prace prof. Kokota nad wdrażaniem nowych metod diagnostycznych z wykorzystaniem radioimmunologii i enzymologii. W czasie swojej zawodowej działalności zorganizował kilkanaście ośrodków dializoterapii.

Ponad 20 amerykańskich uczelni odwiedzał jako „visiting profesor”. Z jego prac nad immersją wodną korzystała NASA.

Franciszek Kokot urodził się 24 listopada 1929 r. w Oleśnie. W 1948 r. rozpoczął naukę na nowo otwartej Śląskiej Akademii Medycznej, którą ukończył w 1953 r. Cztery lata później otrzymał stopień doktora medycyny. W 1955 r. ukończył specjalizację I stopnia w zakresie chorób wewnętrznych, a II stopnia w 1958 r. Pracę habilitacyjną obronił w 1962 r., tytuł naukowy i stanowisko profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1969 r., nominację na profesora zwyczajnego w 1982 r.

Od 1949 r. zawodowo związany był z macierzystą uczelnią, w której pracę rozpoczął jeszcze w czasie studiów – jako laborant w Katedrze Chemii Ogólnej w Zabrzu, w 1950 r. p.o. asystenta, a w latach 1953-57 był starszym asystentem w Zakładzie Farmakologii, pracując jednocześnie jako wolontariusz w III Klinice Chorób Wewnętrznych. W 1965 r. został kierownikiem Oddziału Nefrologicznego, a w 1974 r. – kierownikiem stworzonej przez siebie Kliniki Nefrologii. Funkcję tę pełnił przez kolejne 25 lat. W latach 1980-82 był prorektorem ds. szkolenia podyplomowego, a w latach 1982-84 rektorem ŚUM.

Członek honorowy 14 zagranicznych towarzystw nefrologicznych, doktor honoris causa dziesięciu uczelni medycznych, promotor 80 doktoratów, opiekun 20 habilitacji. Dziewięciu jego podopiecznych uzyskało tytuł profesora. Na swoim koncie ma ponad tysiąc publikacji naukowych, w tym ok. 20 podręczników, z których do dziś korzystają studenci.

Prof. Kokot pełnił wiele funkcji w instytucjach, towarzystwach naukowych polskich i zagranicznych, m.in. w Polskiej Akademii Nauk, Polskiej Akademii Umiejętności, Międzynarodowym Towarzystwie Nefrologicznym i w Royal College of Physicians.

Został odznaczony m.in. Medalem Ludwika Pasteura, Medalem 900-lecia Uniwersytetu w Bolonii, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1974), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (1998) – „w uznaniu wybitnych osiągnięć w pracy naukowo-badawczej i dydaktycznej w dziedzinie medycyny, za zasługi dla rozwoju naukowej współpracy międzynarodowe”. W roku 1990 Jan Paweł II nadał prof. Kokotowi godność Eques Ordinis Sancti Silvestri Papae – członka Rycerskiego Zakonu Świętego Papieża Sylwestra. W 2001 roku prof. Kokot otrzymał nagrodę Lux ex Silesia – „Światło ze Śląska”, a w 2020 r. został laureatem Diamentowego Lauru Umiejętności i Kompetencji.

30 czerwca 2000 r. przeszedł na emeryturę.

Jak podaje Śląski Uniwersytet Medyczny, w swej długoletniej praktyce lekarskiej prof. Kokot spotkał się z ponad 70 tys. chorych.

Powrót