Haloterapia to forma leczenia uzdrowiskowego aerozolem solnym chorób układu oddechowego, w tym astmy, nieżytów przewlekłych nosa, alergicznych i niealergicznych oraz przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Konferencje odbywały się w Krakowie, ze względu na bliskość Uzdrowiska – Kopalni Soli „Wieliczka”, gdzie na głębokości 135 metrów prowadzona jest terapia w naturalnych komorach solnych z wykorzystaniem rehabilitacji oddechowej, ruchowej, gimnastyki, inhalacji solankowych. Celem terapii jest m.in. poprawa jakości życia chorych na przewlekłe schorzenia układu oddechowego, zmniejszenie objawów alergii sezonowej, zmotywowanie do aktywnej i systematycznej rehabilitacji układu oddechowego oraz nauczenie samodzielnego wykonywania zaleconych ćwiczeń oddechowych oraz zabiegów toalety drzewa oskrzelowego.
Wśród uczestników krakowskiej konferencji, lekarzy z Włoch, przeważali laryngolodzy, alergolodzy i pediatrzy. Wydarzenie zostało zorganizowana z inicjatywy prof. Matteo Gelardi, otolaryngologa ze szpitala w Bari, także wykładowcy na Uniwersytecie w Foggia, wielkiego pasjonata i popularyzatora badań cytologicznych u pacjentów z chorobami górnych dróg oddechowych, a także leczenia w komorach solnych.
W czasie wystąpień zostały przedstawione zdrowotne właściwości leczenia solanką naturalną, mechanizm działania oczyszczającego drogi oddechowe, ograniczającego przewlekły stan zapalny, pobudzającego klirens rzęskowy.
Do programu kongresu haloterapii została dołączona krótka prezentacja w języku włoskim dr hab. biol. Doroty Myszkowskiej z Zakładu Alergologii Klinicznej i Środowiskowej UJ CM dotycząca badań cząsteczek bioaerozolu powietrza w komorach Uzdrowiska Kopalni Soli „Wieliczka”. Stały monitoring powietrza pod kątem zawartości zarodników grzybów, bakterii, alergenów odzwierzęcych, czy pyłku roślin został zainicjowany przez prof. Krystynę Obtułowicz w 2012 roku i był nadzorowany przez prof. Ewę Czarnobilską. Wyniki badań zostały opublikowane w 2019 r. (Myszkowska et al. Bioaerosol of salt chambers in the ‘Wieliczka’ Salt Mine, Poland. Aerobiologia 2019, 35:297–311). Wskazują one na wielokrotnie niższe stężenia mikroorganizmów w komorach solnych w porównaniu do innych środowisk wewnętrznych, w odniesieniu do zakresów referencyjnych. Ziarna pyłku obserwowano rzadko i w znacznie mniejszych ilościach niż na zewnątrz. Jakościowa i ilościowa zawartość mikroorganizmów w powietrzu komór solnych wydaje się być związana z materiałem biologicznym wnoszonym przez pacjentów i personel.
Uczestnicy kongresu mieli okazję do zwiedzenia nie tylko trasy turystycznej Kopalni Soli, ale także – jako specjaliści zajmujący się leczeniem chorób dróg oddechowych – odwiedzili podziemne uzdrowisko, zapoznając się z metodami terapii w naturalnych komorach solnych. W rolę przewodniczki wcieliła się dr n. o zdr. Magdalena Kostrzon, zastępczyni dyrektora ds. badań i rozwoju Uzdrowiska – Kopalni Soli „Wieliczka”.