Decyzją wojewody małopolskiego, prof. Tomasz Grodzicki - prorektor UJ ds. CM w latach 2016-2024, kierownik Katedry Chorób Wewnętrznych i Gerontologii UJ CM oraz ordynator Oddziału Klinicznego Chorób Wewnętrznych Szpitala Uniwersyteckiego - został powołany na stanowisko konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie chorób wewnętrznych.
Konsultant wojewódzki jest odpowiedzialny za doradztwo i wsparcie merytoryczne w danej dziedzinie. Do jego zadań należy m.in. koordynowanie działań w zakresie diagnostyki i leczenia, wprowadzanie standardów medycznych oraz wspieranie lekarzy w rozwijaniu ich umiejętności.
Kilka dni temu prof. Grodzicki otrzymał nominację na zastępcę dziekana Wydziału V Nauk Medycznych Polskiej Akademii Nauk.
Na zaproszenie Szpitala Uniwersyteckiego do Krakowa przyjechał zespół z Uniwersyteckiego Szpitala w Manchesterze, który przeprowadził pierwsze w Polsce certyfikowane szkolenie CALS (Cardiac Advanced Life Support). W zajęciach uczestniczyli członkowie zespołu Oddziału Klinicznego Anestezjologii i Intensywnej Terapii SU.
Szkolenie dotyczyło resuscytacji ze szczególnym uwzględnieniem pacjentów z niewydolnością krążenia oraz tych po zabiegach kardiochirurgicznych. Podczas intensywnego weekendu, członkowie naszego zespołu anestezjologii i intensywnej terapii zyskali nowe umiejętności i wiedzę, które pomogą nam jeszcze lepiej dbać o naszych pacjentów.
"Przez cały czas trwania kursu towarzyszyło nam motto towarzystwa C.A.R.E (Cardiac Advanced Resuscitation Education): Szkolenie zespołowe i certyfikacja CSU-ALS to jedyna droga do zmniejszenia ryzyka pomyłek w trakcie czynności resuscytacyjnych. I tego będziemy się trzymać!" - czytamy na stronie interentowej Szpitala Uniwersyteckiego.
Zajęcia w ramach szkolenia CALS odbyły się w Centrum Innowacyjnej Edukacji Medycznej UJ CM.
Polska Akademia Nauk poinformowała o wyłonieniu nowych kandydatów na dziekanów i zastępców dziekanów pięciu wydziałów – funkcję zastępcy dziekana Wydziału V Nauk Medycznych PAN otrzymał prof. Tomasz Grodzicki, specjalista w zakresie chorób wewnętrznych, geriatrii i hipertensjologii, były prorektor UJ ds. CM.
„Nowe funkcje zastępców dziekanów Wydziałów PAN znacząco wpłyną na efektywność i jakość ich działania. Nominowani pełnić będą rolę łączników między wydziałami a innymi jednostkami Polskiej Akademii Nauk, a także instytucjami zewnętrznymi, co sprzyjać będzie współpracy i innowacjom” – czytamy na stronie Polskiej Akademii Nauk.
Prof. Tomasz Grodzicki od 2001 roku kieruje Katedrą Chorób Wewnętrznych i Gerontologii Uniwersytetu Jagiellońskiego - Collegium Medicum i jest ordynatorem Oddziału Klinicznego Chorób Wewnętrznych Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie. W latach 2005-2008 pełnił na uczelni rolę prodziekana ds. dydaktyki Wydziału Lekarskiego, w latach 2008-2016 dziekana WL, a w latach 2016-2024 prorektora UJ ds. CM.
Jego zainteresowania i działalność naukowa skupiają się wokół zagadnień nadciśnienia tętniczego i geriatrii. Jest współautorem ponad 200 publikacji z dziedziny nadciśnienia geriatrii, kardiologii, w tym kilkunastu podręczników. Był jednym z inicjatorów badań epidemiologicznych nad nadciśnieniem tętniczym w Polsce oraz stanem zdrowia osób starszych (POLSENIOR-1 i POLSENIOR-2), a także stulatków (POL-STU). W ramach projektu POLKARD analizował jakość leczenia niewydolności serca w Polsce w latach 2005-2013. W ostatnim okresie, w międzynarodowych projektach SPRINT i FRAILTOOLS zajmował się możliwościami rozpoznawania oraz leczenia zespołu frailty oraz zagadnieniami zaniedbania i samozaniedbania osób starszych (projekt NEGLECT).
Dodatkowym obszarem zainteresowań prof. Grodzickiego jest opieka nad chorymi z chorobami rzadkimi. W roku 2010 był organizatorem European Conference on Rare Diseases – ERCD w Krakowie i współtwórcą Ośrodka Chorób Rzadkich w Szpitalu Uniwersyteckim oraz jest członkiem Zarządu Fundacji Pomocy Rodzinom i Chorym na Mukowiscydozę „Matio”.
W latach 2002‐2014 sprawował funkcję konsultanta krajowego ds. geriatrii, w latach 2006‐2008 był Prezesem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego, a od 2013 do 2016 Członkiem Rady ds. Polityki Senioralnej MPiPS, członek Rady Nadzorczej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
W ramach swojej działalności naukowo-społecznej był zaangażowany w prace takich organizacji, jak: Komitet Nauk Klinicznych PAN, Komisja Nauk Medycznych PAN, Oddział w Krakowie, Komisja Medyczna PKOL, Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego, Rada Naukowa Fundacji “MATIO”, Academic Board of the European Union Geriatic Medicine Society, Board of the European Academy of Ageing, a także międzynarodowych towarzystw naukowych: American Society of Hypertension, European Society of Hypertension, European Academy for Medicine of Aging, European Union Geriatic Medicine Society
Jest laureatem wielu nagród, m.in. Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego, PAU im. Tadeusza Browicza czy nagrody zespołowej Polskiej Akademii Nauk im. J. Śniadeckiego. Otrzymał medal Uniwersytetu Jagiellońskiego „Plus ratio quam vis” (2010) oraz Złoty Krzyż Zasługi za wspieranie Uniwersytetów III Wieku (2014). W uznaniu osiągnięć naukowych został wybrany członkiem korespondencyjnym Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności. Jest też honorowym członkiem Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego.
W październiku 2019 roku odebrał tytuł doctora honoris causa Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, w kwietniu 2021 roku nagrodę im. prof. Andrzeja Steciwko za szczególne osiągnięcia w edukacji lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, zaangażowanie w liczne przedsięwzięcia i projekty epidemiologiczne oraz badania odnoszące się do organizacji opieki nad osobami starszymi, a w październiku 2021 Medal Gloria Medicinae przyznawany corocznie przez Polskie Towarzystwo Lekarskie 10 wybitnym przedstawicielom polskiego środowiska lekarskiego. Po raz kolejny znalazł się na Liście Stu najbardziej wpływowych osób w polskiej medycynie ogłoszonej w marcu 2024 roku.
W ostatnich dniach października prof. Rafał Olszanecki, pełnomocnik prorektora CM ds. nauki i infrastruktury wraz z reprezentującą Instytut Zdrowia Publicznego prof. Iwoną Kowalską-Bobko podpisali umowę o współpracy z Głównym Urzędem Statystycznym reprezentowanym przez jego prezesa Dominika Rozkruta i dyrektorkę Oddziału Krakowskiego GUS Agnieszkę Szlubowską.
Fot. Sabina Bartkowiak
Wybitny specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych, epidemiolog, biostatystyk otrzymał tytuł m. in. za wkład w rozwój metodologii badań naukowych w medycynie klinicznej i wykorzystanie ich wyników w praktyce, badania naukowe prowadzone w zakresie intensywnej terapii, w szczególności nad sepsą, działalność na rzecz UJ poprzez tworzenie wspólnych projektów badawczych oraz wspieranie rozwoju młodych naukowców.
Z wnioskiem o nadanie tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego prof. Romanowi Jaeschke wystąpili profesorowie Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum. Uchwała o nadaniu tytułu podjęta została 25 września 2024 roku przez Senat UJ i wręczona podczas uroczystego posiedzenia 28 października w auli Collegium Maius UJ.
Roman Jaeschke urodził się w Krakowie w 1956 roku. Studia medyczne ukończył w 1981 roku na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Krakowie (obecnie Collegium Medicum UJ). Następnie wyjechał na staż naukowy na Uniwersytecie Ruprechta i Karola w Heidelbergu w Niemczech, gdzie zastało go wprowadzenie w Polsce stanu wojennego. Na Uniwersytecie w Heidelbergu przez dwa lata doktor Roman Jaeschke zajmował się badaniami podstawowymi w zakresie fizjologii oddychania, dotyczącymi zachowania w modelu zwierzęcym oksygenacji hemoglobiny w różnych warunkach fizjologii i patologii. Wyniki tych badań stanowiły materiał do pracy doktorskiej w dziedzinie farmakologii. Wkrótce po doktoracie wyjechał do Kanady, gdzie podjął pracę naukową na McMaster University w Hamilton (Ontario), z którym jest związany od 1989 roku do dziś. Tam kontynuował swoją edukację kliniczną, uzyskując specjalizację w dziedzinie chorób wewnętrznych.
Wybitny dorobek naukowy i kliniczny prof. Romana Jaeschke dotyczy dziedzin epidemiologii klinicznej, metodologii badań naukowych i intensywnej terapii. Prof. Jaeschke uczestniczył w tworzeniu i twórczo rozwijał koncepcję medycyny opartej na danych naukowych (Evidence Based Medicine, EBM), która stała się podstawą współczesnej medycyny.
Początkowe prace Romana Jaeschke dotyczyły metodologii badań, a szczególnie personalizacji leczenia. Pracując na oddziale intensywnej terapii, Roman Jaeschke zwrócił uwagę, że bardzo trudno jest zastosować w praktyce klinicznej wyniki badań naukowych, które często są niespójne lub wręcz sprzeczne. Wraz z profesorem Gordonem Guyattem zajął się przeglądami systematycznymi oraz metaanalizami, intensywnie rozwijając tę metodologię. Wspólna praca obu badaczy zaowocowała wieloma prestiżowymi publikacjami w renomowanych czasopismach naukowych, w tym również serią artykułów w czasopiśmie "JAMA" zatytułowaną "Users’ guides to the medical literature", która od razu stała się obowiązkową lekturą wszystkich chcących zrozumieć ideę evidence based medicine.
Kolejna ważna koncepcja, w której miał udział prof. Roman Jaeschke, to tzw. piramida danych naukowych, odzwierciedlająca ich wiarygodność w zależności od źródła czy też metodologii badania, z którego pochodzą. Piramida, na której szczycie znajdują się przeglądy systematyczne i metaanalizy, a u jej podstawy pojedyncze obserwacje kliniczne, do dzisiaj stanowi jeden z głównych dogmatów metodologicznych tworzenia wytycznych praktyki klinicznej i jest uznawana w całym świecie naukowym.
Prof. Roman Jaeschke od wielu lat prowadzi intensywną wielostronną współpracę z polskimi badaczami, lekarzami i instytucjami medycznymi, co budzi szczególne uznanie i wdzięczność polskiego środowiska akademickiego. Ma ogromne zasługi dla rozwoju i propagowania EBM w Polsce. Jest głównym autorem pierwszego opublikowanego w Polsce w latach 1998–2000 cyklu artykułów przedstawiających metodologię EBM. W 2003 roku współtworzył wraz z dr Piotrem Gajewskim Polski Instytut Evidence Based Medicine (PIEBM).
Wieloletnie zaangażowanie prof. Romana Jaeschke i jego wsparcie naukowe przyczyniło się do powstania w 2015 roku na Wydziale Lekarskim UJ CM Ośrodka Przeglądów Systematycznych, filii polskiej Cochrane Collaboration oraz w 2019 GRADE (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation) Centre.
- Kariera naukowa prof. Romana Jaeschke to długa droga od badań podstawowych poprzez badania epidemiologiczne oparte o nowatorską metodologię EBM, której jest współtwórcą, do propagatora nauki. Jego osiągnięcia, chociaż imponujące i wystarczające na wypełnienie niejednego pracowitego życia, nie oddają w pełni Jego osobowości i nie są jedynym powodem uznania, jakim się cieszy w środowisku naukowym i lekarskim na całym świecie, szczególnie w Polsce. Jego charakterystykę dopełniają przynajmniej dwa wyróżniające go przymioty. Pierwszym jest niezwykła umiejętność syntetycznego ujmowania złożonych kwestii naukowych i klinicznych oraz przedstawiania ich w przystępny sposób. To stawia go w gronie najwybitniejszych przedstawicieli światowej medycyny klinicznej, wyznaczających kierunki i drogi jej rozwoju. Drugim istotnym przymiotem jest ujmujący sposób bycia i niezwykła zdolność do nawiązywania bezpośredniego kontaktu, zarówno ze słuchaczami Jego wykładów, jak i z rozmówcami, którzy mieli okazję Go poznać bliżej. Dopełnieniem tej charyzmatycznej osobowości jest charakterystyczne dla Niego poczucie humoru. To wszystko sprawia, że prof. Roman Jaeschke należy do bardzo elitarnego grona osób, dzięki którym nauka staje się bardziej zrozumiała, a świat nie tylko lepszy, ale i bardziej uśmiechnięty – mówił w laudacji prof. Wojciech Szczeklik z Wydziału Lekarskiego UJ CM.
- Bycie docenionym przez takie grono to nie tylko zaszczyt, ale także olbrzymia satysfakcja – mówił, dziękując za otrzymany tytuł, prof. Jaeschke. Zwrócił uwagę, że do sukcesu akademickiego przyczyniają się często przypadki i zdolność wykorzystania okazji, które prezentuje nam los. Łutem szczęścia i okazją, którą wykorzystał była możliwość zdobywania wiedzy na UJ i spotkania tutaj wielu pomocnych ludzi.